...işte söz gelimi bir günü hatırlıyorum da, o gün gerçekten ben kendim olmuştum, yani beni başkalarının görmesini istediğim gibi bir ben olmuştum. o gün -hızla hesapladım- tam yüz milyon yıl önceydi. demek ki, yüz milyon ışık yılı uzaklıktaki bir galaksidekiler benim prestijimi düzeltecek o durumumu görünce üzerimdeki yargılarını değiştirecekler, o ilk kaçamak yanlışlığı silip atacaklardı. bu tam şimdi olmalıydı ya da pek az sonra; çünkü şimdi bizi ayıran uzaklık yüz milyon ışık yılı değil yüzbir milyon ışık yılı olmuş olmalıydı...
calvino,italo
kozmokomik öyküler "ışık yılları"
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder